خانه موزه صبا که نبش بن‌بست صبا در خیابان ظهیرالاسلام، در میان تعداد زیادی فروشگاه و مغازه کاغذفروشی همچنان پابرجا است، یادآور مردی است که موسیقی اصیل ایرانی وامدار خدمات ارزنده او است. این مجموعه تاریخی امروزه به‌عنوان یکی از دیدنی های تهران، میزبان بازدیدکنندگان است.بعد از مرگ استاد ابوالحسن صبا، طبق وصیت، خانه او در ۲۹ آبان سال ۱۳۵۳ به موزه تبدیل شد. موزه استاد فقید، خانه مسکونی و اجدادی است که توسط پدرش ابوالقاسم خان پزشک دربار ناصرالدین شاه خریده شد و تا هفت پشت در آن زندگی کرده‌اند. خانه صبا در آبان ماه ۱۳۵۳ گشایش یافت. تشکیل خانه صبا به‌شکل موزه بیوگرافیک، در راستای بزرگداشت صبا و ارج نهادن به میراث ارزشمند او در موسیقی ایران بوده است.
ساختمان خانه صبا بعد از مرگ او به‌وسیله وزارت فرهنگ و هنر از بازماندگان خریداری شد. وسایل صبا نیز بعدها توسط همسر او به موزه اهدا شدند. البته در میان این وسایل اهدایی، تعدادی از نت‌های زنده‌یاد فرامرز پایور نیز به چشم می‌خورند که شاگردان استاد پایور به موزه صبا اهدا کرده‌اند. در دهه ۵۰ خورشیدی که خانه صبا به‌عنوان موزه شکل گرفت، بخشی به نام عروسک‌های خانم صبا وجود نداشت. این قسمت بعدها تشکیل شد
.موزه صبا از نظر کمّی ‌با دیگر مجموعه‌های مشابه قابل مقایسه نیست. این موزه درمجموع ۲۳۰ متر مربع است؛ هرچند این مقیاس از ارزش‌های موزه نمی‌کاهد. اما نکته‌ای که موزه صبا را از نمونه‌های مشابه متمایز می‌کند، این است که موزه صبا برای اهالی و دوستداران موسیقی ساخته شده است. از طرف دیگر، تنها موزه‌ای است که درباره سازها اطلاعات جامع و کاملی به بازدیدکنندگان می‌دهد.